Szczepienia przeciwko grypie

Grypa to ostra choroba zakaźna układu oddechowego wywołana zakażeniem wirusem grypy. Przenosi się ona pomiędzy ludźmi drogą kropelkową (np. podczas kichania), a największa ilość zachorowań występuje podczas sezonowych epidemii, powodując ostre objawy uniemożliwiające pracę osobom czynnym zawodowo. Epidemie grypy powodują znaczne koszty społeczne i niekiedy mają zasięg kontynentalny lub światowy, dlatego grypa wymaga globalnej koordynacji epidemiologicznej.

W większości przypadków zachorowanie na grypę powoduje obłożną chorobę, w części przypadków mogą występować powikłania i zdarzają się też przypadki śmierci, szczególnie u dzieci, osób starszych i obciążonych innymi, dodatkowymi poważnymi chorobami. Występują 3 rodzaje wirusa grypy należące do rodziny ortomyksowirusów: A, B i C. Wirusy A i B są przyczyną ciężkich zachorowań, które mogą osiągać rozmiary epidemii, natomiast typ C powoduje zachorowania o lżejszym przebiegu i nie wywołuje epidemii.

Ofertę swoją kierujemy zarówno do klientów indywidualnych, jak również zakładów pracy, bo tam właśnie najbardziej odczuwalne są skutki masowych zachorowań na grypę, gdzie w tzw. „sezonie grypowym” absencja chorobowa niejednokrotnie przekracza 50%. Koszt szczepień profilaktycznych jest nie współmiernie niższy od kosztów leczenia, czy strat spowodowany absencją pracownika. Realizacja szczepień odbywa się po wcześniejszym uzgodnieniu terminu szczepienia.

OBJAWY GRYPY:

Grypa rozpoczyna się najczęściej gwałtownie i od początku towarzyszą jej ostre objawy. Nie należy jej mylić z przeziębieniem, które ma wiele podobnych objawów. Dla przeziębienia charakterystyczne jest stopniowe pojawianie się dolegliwości i nieżyt nosa, który nie jest typowym objawem i nie występuje u każdego pacjenta w przebiegu grypy. Okres najbardziej nasilonych objawów ostrej infekcji wirusowej górnego układu oddechowego trwa zwykle około 3-4 dni. Wydłużenie tego okresu jest wskazaniem do wizyty lekarskiej.

Wysoka gorączka

Na początku choroby obserwuje się nagły wzrost temperatury ciała. Może ona wynosić nawet 39-41˚C. Jeśli choroba przebiega łagodnie, temperatura stopniowo spada, zwykle od 3. do 5. dnia choroby, czemu towarzyszy obfite pocenie się. Jeśli jednak gorączka na krótki czas obniży się, a potem szybko wzrośnie, może to wskazywać na pojawienie się nadkażenia bakteryjnego.

Dreszcze

Dreszcze najczęściej towarzyszą wzrostowi temperatury ciała podczas rozwoju infekcji i czasem utrzymują się podczas jej przebiegu.

Bóle mięśniowe, kostno-stawowe

Zwykle towarzyszą grypie i mogą być bardzo silne. Najczęściej pojawia się charakterystyczne „łamanie w kościach”. Zaobserwowano, że u wielu pacjentów bóle dotyczyły tych części ciała, które podlegały uprzednio różnym urazom.

Ból głowy

Pojawia się na początku choroby z dużą intensywnością. Może towarzyszyć mu ból oczu, światłowstręt, bolesność uciskowa gałek ocznych. Stopniowo przechodzi w obniżenie sprawności psychoruchowej i senność.

Ból gardła i suchy kaszel

W pierwszym stadium choroby kaszel jest suchy, męczący, czasem napadowy i trudny do opanowania. W przebiegu typowego zachorowania na grypę, przechodzi on w kaszel wilgotny, któremu towarzyszy odkrztuszanie wydzieliny śluzowej.

Uczucie wyczerpania i ogólnego rozbicia

Zwykle występuje od początku choroby i może trwać jeszcze przez 2-3 tygodnie od ustąpienia infekcji.

Brak apetytu

Jest to naturalna i pożyteczna reakcja organizmu, który „odciąża się” kosztem procesów trawienia i przemiany materii, by w pełni zmobilizować układ odpornościowy.

U niemowląt i małych dzieci, u których gorączka narasta bardzo gwałtownie, mogą wystąpić majaczenia, drgawki, czy też biegunka i wymioty. Wystąpienie takich objawów jest wskazaniem do natychmiastowej konsultacji lekarskiej. U ludzi starszych może dojść do przyspieszenia akcji serca i tętna w związku z podwyższoną temperaturą ciała. Szczególnej opieki oraz konsultacji lekarskiej w przebiegu grypy wymagają także osoby starsze z chorobami układu krążenia, w tym pacjenci z niewydolnością krążenia.

ŁAGODZENIE OBJAWÓW ORAZ SKRACANIE CZASU TRWANIA GRYPY
ODBYWA SIĘ POPRZEZ PRZYJMOWANIE:

• chemicznych leków przeciwgrypowych (leczenie przeciwwirusowe oraz leczenie przeciwgorączkowe-objawowe),
• leków naturalnych (leczenie immunomodulujące, mobilizujące odpowiedź obronną organizmu).

Większość pacjentów, którzy zapadną na grypę, wraca do zdrowia w ciągu od jednego do dwóch tygodni. Każdego roku kilkadziesiąt milionów Amerykanów (od 10% do 20% populacji) zostaje zarażonych grypą. Średnio każdego roku w USA konieczna jest hospitalizacja 114. tys. chorych na grypę, a u 36. tys. kończy się ona zgonem pacjenta. Główną przyczyną śmierci nie jest sama grypa, ale występujące po niej powikłania.

Każdego roku na całym świecie na ich skutek życie tracą 2 mln ludzi. Większość zgonów dotyczy pacjentów w wieku powyżej 65 lat lub młodszych, ale osłabionych przez inne niż grypa choroby. Grypa może być też niebezpieczna dla niemowląt oraz małych dzieci. W przypadku niewłaściwego leczenia albo jego braku nawet pacjenci w sile wieku mogą doznać poważnych komplikacji.

POWIKŁANIA GRYPY:

Ze strony układu oddechowego: zapalenie zatok obocznych nosa, zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłych chorób układu oddechowego takich jak astma oskrzelowa czy POChP, zainicjowanie astmy oskrzelowej, niewydolność oddechowa w przebiegu tych chorób.

Ze strony układu krążenia: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, nagły zgon sercowy, dekompensacja przewlekłej niewydolności krążenia.

Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: splątanie, nasilenie zmian otępiennych u osób starszych, napady drgawkowe (zwłaszcza u dzieci pod postacią drgawek gorączkowych), zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowych.

Ze strony innych narządów: ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie mięśni, ostra niewydolność nerek, zapalenie spojówek, zaostrzenie lub dekompensacja różnych chorób przewlekłych (np. cukrzycy), Zespół Reye’a (w przypadku podawania kwasu salicylowego), Zespół Guillaina-Bárrego (porażenie wstępujące).

LECZENIE I ZAPOBIEGANIE:

Inhibitory neuraminidazy (dostępne na receptę): oseltamiwir (Tamiflu) i zanamiwir (Relenza) zatrzymują namnażanie wirusa. Są skuteczne przeciwko typom wirusa A i B.

Największą korzyść z leczenia można uzyskać, gdy leczenie zostanie zastosowane w czasie pierwszych 24-30 godzin od początku choroby. Stąd wskazanie na niektórych lekach przeciwgrypowych, by zażyć je natychmiast po zaobserwowaniu pierwszych objawów infekcji wirusowej.

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania grypie
są profilaktyczne szczepienia ochronne.

Wirusy grypy są bardzo różnorodne i łatwo ulegają mutacji tworząc nowe odmiany. Z tego względu WHO co roku określa linie wirusa, których spodziewa się, że będą powodować zachorowania w następnym sezonie grypowym. Szczepionki są produkowane z linii zalecanych przez WHO i ich skuteczność zależy od trafności przewidywań.